Baza wiedzy

Baza wiedzy o oponach od znawcyopon.pl to miejsce, gdzie zdobędziesz potrzebne informacje. Opony letnie, opony zimowe oraz opony całoroczne nie będą miały przed Tobą tajemnic.

Konstrukcja opony

Typowe opony składają się z kilku podstawowych elementów:

Bieżnik, czyli część opony, która wchodzi w kontakt z nawierzchnią oraz stanowiąca istotny element decydujący o przyczepności do nawierzchni

Stopka, czyli część opony składająca się z nierozciągalnego rdzenia tzw. „drutówki”   i owiniętych wokół niego warstw, ukształtowana odpowiednio do zarysu obręczy

Bok, czyli część opony pomiędzy bieżnikiem a stopką

Opasanie, czyli warstwa materiału pod bieżnikiem z nitkami ułożonymi wzdłuż linii środkowej bieżnika, która ogranicza obwodowo osnowę

Osnowa, czyli utworzony wraz ze stopką gumowany kord stanowiący konstrukcyjny szkielet opony. To właśnie na osnowę działają niemal wszystkie obciążenia zarówno dynamiczne, jak i statyczne. Dlatego jakość opony bezpośrednio uzależniona jest od konstrukcji osnowy.

Składniki opony

Przy produkcji opon wykorzystuje się wiele surowców, w tym m. in.: różne rodzaje kauczuków, tkaniny kordowe, sadze, druty stalowe oraz substancje olejowe. Proces produkcyjny zaczyna się od wymieszania kauczuków ze specjalnymi olejami, sadzą, przeciwutleniaczami, przyśpieszaczami i innymi dodatkami. Dobór składników decyduje o właściwościach otrzymanego produktu. Jest on ściśle chronioną tajemnicą każdego producenta. Końcowym efektem tego etapu jest uzyskanie mieszanki gumowej.

Kauczuk wpływa na elastyczność opony, co za tym idzie na jej przyczepność. Bardzo szybko się jednak zużywa i źle znosi niską temperaturę (poniżej 5-7 stopni powyżej zera nadmiernie twardnieje). Do lat 20-stych przy produkcji opon stosowano niemal wyłącznie kauczuk, takie opony zużywały się po przejechaniu 3-4 tys. kilometrów.

Szukano sposobu na podniesienie żywotności opony. Do mieszanki zaczęto używać sadzy, co nie tylko ją utwardziło, ale i nadało czarnego koloru.

W latach 70-tych udało się podnieść przyczepność i żywotność opon poprzez odkrycie Metzelera: wprowadzenie do mieszanki krzemionki. Krzemionka bardzo dobrze znosi niską temperaturę, zachowując swoją elastyczność i dlatego przewagę tego pierwiastka stosuje się przy produkcji opon zimowych.

Projektowanie opon jest kompromisem między żywotnością a przyczepnością. Nie wyprodukowano do tej pory mieszanki optymalnie zachowującej właściwości      w temperaturach dodatnich i ujemnych oraz bieżnika odprowadzającego wodę, błoto i śnieg, a jednocześnie zapewniającego doskonałą przyczepność na asfalcie i lodzie.

Dla przykładu: w przypadku opon letnich, poruszamy się po powierzchniach suchych i mokrych. Dla pierwszego wariantu, by utrzymać dobrą przyczepność najważniejsze jest zastosowanie właściwej mieszanki gumowej, rzeźba bieżnika ma drugorzędne znaczenie. Dla drugiego wariantu, przy jeździe na mokrej nawierzchni, zachodzi sytuacja odwrotna: najważniejszy jest dobrze sprofilowany bieżnik. W przypadku opon zimowych: przy jeździe po śniegu ważniejsza jest rzeźba bieżnika, na lodzie     z kolei ważniejszy jest skład mieszanki.

Podobnie jest z komfortem jazdy (wyciszeniem), a przyczepnością. Tutaj decydującym czynnikiem jest stosowanie mieszanki dwuskładnikowej. Gdy elementy mające kontakt z nawierzchnią tzw. CAPE, są miękkie, a część bazowa bieżnika (BASE), nie stykająca się bezpośrednio z nawierzchnią, jest sztywna - osiągamy dobrą przyczepność, ale niski komfort. Wyższy komfort jazdy (wyciszenie), ale i gorszą przyczepność osiągamy w sytuacji odwrotnej. Wyraźnie widać, że projektowanie konkretnego modelu opony zawsze odbywa się poprzez podniesienie jednych parametrów jezdnych, kosztem drugich.

Oznaczenia rozmiaru na oponie

Przykładowo oznaczenie: 205/55 R 16  91 V czytamy następująco:

205 - szerokość opony w milimetrach,

55 - profil opony oznaczający, że wysokość opony stanowi 70% jej szerokości,

R - opona radialna, opony diagonalne przed średnicą obręczy mają "-" lub "B" (z opasaniem MBS)

16 - średnica osadzenia, będąca jednocześnie średnicą obręczy, podana w calach,

91 - indeks nośności

V - indeks prędkości dopuszczalnej

Indeks nośności i indeks prędkości na oponie

Indeks nośności to wyrażane w kilogramach maksymalne obciążenie jednej opony przy zachowaniu prędkości dopuszczonej przez producenta pojazdu.

Indeks prędkości to informacja o maksymalnej, bezpiecznej prędkości pojazdu, z jaką może się poruszać samochód z zamontowaną oponą przy największym możliwym obciążeniu.